Bolnica u Užicu  je osnovana 26.juna 1853.godine, namerom  srpske vlade da u svakom okružnom mestu uspostavi jednu ovakvu instituciju.
            Užička opština otvorila je ovu ustanovu u delu grada koji se danas zove Carina, dajući za njene potrebe jednu od svojih građevina - bivšu mehanu. Podstrek za otvaranje bolnice dao je svojim poklonom od pedesetak cesarskih dukata, tada vrlo ugledni sveštenik, Hadži Sava Trifunović. Za zdravlje ljudi u opštini Užice u to vreme  brinuli su se različiti lekari - fizikusi, koji su bili stranci. Tek 1869. postavljen je  prvi okružni lekar Srbin - dr Lazar Doknić. Za vreme rata sa Turskom, 1876. u Užicu je formirana stalna vojna bolnica  koja je vršila ulogu i okružne bolnice. Menjala je mesta, privremeno je bila smeštena i u prostorijama gimnazije i osnovne škole. Ratna bolnica  imala je 30 postelja  i odvojene muške, ženske i dve sobe za infektivne bolesnike. Gradnja bolnice je bila stalno u planu, ali novac koji je opština sakupljala nije bio dovoljan  jer je trošen na lečenje siromašnih i izbeglica. Imućniji građani plaćali su usluge u bolnici. Zato su se uzimale u najam privatne  kuće - porodice Mitrović, potom Simović, itd.
            Okružna bolnica formirana je 1880. godine sa 30 bolesničkih kreveta, i te godine lečena su 192 bolesnika sa ukupno 5405 bolesničkih dana (28,15 dana po bolesniku). O bolničkom trošku lečena su 123, o sopstvenom 69 bolesnika. Bolnica je od lečenja knjižila prihode od 740,22 dinara.
            Konačno, 69 godina od osnivanja, 1922.godine u Krčagovu je sagrađena nova bolnica koja se sastojala od pet zidanih zgrada i zadovoljavala je tadašnje potrebe - imala je 55 kreveta, vodu, električno osvetljenje, kanalizaciju. Pored upravnika (dr Živojin Milenković) imala je dva lekara, četiri bolničara, tri služitelja, lekarskog pomoćnika, nudilju, pisara, ekonoma. Formirani su interno i hirurško odeljenje, a 1926. odvojeno zarazno odeljenje. 
            Lekari su dolazili na dužnost fijakerom na čijem zadnjem delu se nalazio znak Crvenog krsta. Bolnički fijaker bio je u upotrebi sve do 50-ih godina.

             Između dva rata u bolnici već rade i lekari specijalisti -1941. bolnica ima pet lekara, a upravnik je dr Cvetko Zotović. On je bio francuski đak i prvi doktor medicinskih nauka u Užicu  koji je doktorirao u Bernu u Švajcarskoj. Nije bilo srednjeg medicinskog kadra već samo bolničara i nekvalifikovanog osoblja.
             Posle Drugog svetskog rata, 1945. godine, u oštećenu zgradu, gotovo bez opreme, poslati su “planskom raspodelom” iz Beograda lekari specijalisti: hirurg, ginekolog, pedijatar, dermatovenerolog, ORL, ftiziolog, a 1950. i oftalmolog. Prva školovana medicinska sestra, Leposava-Lela Đukić-Majstorović, počinje sa radom 1951., a 1955. dolazi još njih pet.
           Tek 1951. godine grade se novi objekti i broj postelja povećava za 100, a 1966. godine se dupliraju kapaciteti. Godine 1972. bolnica ima 710 postelja, 85 lekara (od kojih 46 specijalista), i 170 zdravstvenih radnika sa višom i srednjom stručnom spremom. Pojedini specijalisti se usavršavaju i šalju na postdiplomske studije i subspecijalizacije.

            Godine 1977. sredstvima opštinskog samodoprinosa  počinje gradnja novog hirurškog  bolničkog bloka koji je završen 1988. U zgradi su smeštena sva hirurška odeljenja, centralni operacioni blok sa intenzivnom negom, dijalizni centar, centralna apoteka, transfuzija, deo dijagnostike (endoskopije, UZ pregledi), kao i prijemno-urgentna služba. Sve to čini da je i danas izuzetno funkcionalna.
            Do 1990. Opšta bolnica Užice deluje kao samostalna okružna (regionalna) bolnica  a po formiranju  Zdravstvenog centra Užice iste godine, u njegovom sastavu.


ZANIMLJIVOST

           Izgradnja Upravne zgrade zdravstvenog centra započela je pre Prvog svetskog rata, nastavljena 1920., a završena 1924. godine. Radove je izvodio Veljko Lazić, građevinski preduzimač iz Užica. Od septembra do novembra 1941. godine ovde je bila smeštena partizanska bolnica.
           Zgrada je stavljena pod zaštitu države 29. aprila 1949. godine, a za nepokretno dobro od izuzetnog značaja proglašena je 1983.
            U ovoj zgradi danas se nalazi rukovodstvo Zdravstvenog centra, pravna i ekonomsko-komercijalna služba, administracija, kompjutersko-informacioni sistem.